Ogłoszenia: 6 – 13 października
poniedziałek, 7 października, Matki Bożej Różańcowej
wtorek, 8 października, św. Ludwika Bertranda
środa, 9 października, bł. Wincentego Kadłubka
czwartek, 10 października, św. Dionizego, biskupa i towarzyszy męczeństwa
13 października, XXVIII niedziela zwykła, Nabożeństwo Fatimskie o godz. 19.00
Nabożeństwo Różańcowe codziennie o godz. 17.30
1. Przez cały miesiąc październik, Nabożeństwo Różańcowe w naszej parafii codziennie o godz. 17.30.
2. Dzieci z klas III, w ramach przygotowania do I Komunii Świętej, przychodzą z rodzicami lub dziadkami, w piątek, na godz. 18.00, po Mszy świętej spotkanie formacyjne.
3. Spełnij życzenie Matki Bożej. Maryja objawiając się w Fatimie, Gietrzwałdzie, Lourdes, Kibeho, Medjugorie prosiła o codzienne odmawianie Różańca. Temu wezwaniu był zawsze wierny św. Jan Paweł II, który wyraził swoje przywiązanie do modlitwy różańcowej: „Różaniec jest moją ulubioną modlitwą. Przecudna to modlitwa. Cudowna z racji swej prostoty i głębi. Zachęcam wszystkich, a w szczególny sposób chrześcijańskie rodziny, aby podążając codzienną drogą wierności, szukały w Różańcu umocnienia i oparcia…”
4. W przyszłą niedzielę przypada XIX Dzień Papieski. Jak co roku po każdej Mszy św. odbędzie się kwesta na rzecz funduszu stypendialnego fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, która wspiera uzdolnioną młodzież z rodzin najuboższych. Za wszelkie przejawy życzliwości i zrozumienie bardzo serdecznie dziękujemy.
5. W przyszłą niedzielę o godz. 19.00 Msza święta wotywna o Matce Bożej Fatimskiej. Zapraszamy na ostatnie w tym roku Nabożeństwo Fatimskie. Prosimy o przyniesienie ze sobą świec.
Komentarz do Ewangelii
Św. Klaudiusz La Colombiere (1641-1682), jezuita
Rekolekcje z 1674, tydzień czwarty
„Upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu”
Podczas rozważania Miłości Bożej szczególnie dotknął mnie obraz dóbr, które otrzymałem od Boga od samego początku mojego życia aż do dzisiaj. Cóż za dobroć i troska! Jaka Opatrzność dla ciała i dla duszy! Jaka cierpliwość i łagodność!
Bóg pozwolił mi przeniknąć i zobaczyć wyraźnie tę prawdę – po pierwsze, że jest On we wszystkich stworzeniach, po drugie, że jest wszystkim, co w nich dobre, a po trzecie, że dla nas uczynił to dobro, które od nich otrzymujemy. I dał mi poznać tego Króla chwały i majestatu starającego się pokrzepić nas w naszych nawykach, orzeźwić dzięki powietrzu, żywić mięsem, rozradować muzyką i miłymi rzeczami oraz stworzyć we mnie wszystko, co potrzebne by żyć i działać. Jakiż to cud!
Kimże jestem, o mój Boże, że tak mi nieustannie, z taką gorliwością i troską oraz miłością usługujesz we wszystkim. Tak samo działa Bóg we wszystkich innych stworzeniach, ale wszystko to dla mnie, niczym rządca czujny i gorliwy, który pozwala pracować dla króla we wszystkich zakątkach królestwa. Najbardziej godne podziwu jest to, że Bóg czyni to dla wszystkich ludzi, a mało kto o tym myśli oprócz wybranych i świętych dusz. Trzeba, żebym chociaż ja o tym myślał i był za do wdzięczny.
Wyobrażam sobie, że, tak jak Bóg jest w chwale aż do końca swoich dzieł, czyni wszystko głównie z miłości do tych, który o Nim myślą i którzy podziwiają Jego dobroć, którzy są Mu wdzięczni i korzystają z okazji by Go miłować. Inni otrzymują te same dobra, jakby przez przypadek lub szczęście.
Bóg nieustannie daje nam istnienie, życie, czyny wszystkich tych, których stworzył we wszechświecie. To Jego praca wynikająca z Jego natury. Naszą powinno być nieustanne otrzymywanie tego, co ofiarowuje nam ze wszystkich stron i odpowiadanie czynami pełnymi wdzięczności, chwaląc Go i wyznając, że On jest twórcą wszystkich rzeczy. Obiecałem Bogu, że będę to czynić tak jak tylko zdołam.